संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : शुन

Monier–Williams

शुन — {śuná} m. (prob. fr. √{śū} or {śvi}, and connected with {śūra}, {śūṣa} &c.) 'the Auspicious one', N. of Vāyu##of Indra##({ā}), f. (?) a ploughshare ( {śunā-vat} and {śunā-sīra})##n. growth, success, prosperity, welfare##({ám}), ind. happily, auspiciously, for growth or prosperity

शुन — {śuna} m. = {śvan}, a dog

इन्हें भी देखें : अंशुनदी; अपिशुन; अपैशुन; अभिशुन; अशुन; उपशुनम्; जलशुनक; देवशुनी; विमोचनम्; शुनकः; शिशुनागः; जिह्वापः, रसापायी;