संस्कृत — हिन्दी
विषधर — विषयुक्तः।; "यस्मिन्काले विषधरः सर्पः दष्टः तत्काले एव कृषकः मृतः।" (adjective)
Monier–Williams
विषधर — {dhara} mfn. holding or containing poison, venomous, poisonous##m. or ({ī}), f. a snake Gīt. Subh##{-nilaya} m. abode of snakes, Pātāla or one of the lower regions MW##m. (ifc. f. {ā}) 'containing water', a receptacle of water Vās
इन्हें भी देखें :
विषधर्मा;
अलसः;
विषमय, विषद, विषजुष्ट, विषवत्, विषभृत्, विषालु, गरलिन्, विषधर, सविष;
सर्पदंष्ट्रः;
गोनसः, घोणसः, तिलित्सः;
वृश्चिकः, अलिः, आलिः, द्रोणः, वृश्चनः, द्रुणः, पृदाकुः, अरूणः, अली;
विषमय, विषधर;
सर्पः, भुजगः, भुजङ्गः, अहिः, भुजङ्गम्, उरगः, पृदाकुः, आशीविषः, विषधरः, चक्री, व्यालः, सरीसृपः, कुण्डली, गूढपात्, चक्षुःश्रवा, काकोदरः, फणी, दर्वीकरः, दीर्घपृष्ठः, दन्दशूकः, विलेशयः, उरगः, पन्नगः, भोगौ, जिह्नगः, पवनाशनः, विलशयः, कुम्भीनसः, द्विरसनः, भेकभुक्, श्वसनोत्सुकः, फणाधरः, फणधरः, फणावान्, फणवान्, फणाकरः, फणकरः, समकोलः, व्याडः, दंष्ट्री, विषास्यः, गोकर्णः, उरङ्गमः, गूढपादः, विलवासी, दर्विभृत्, हरिः, प्रचालकी, द्विजिह्वः, जलरुण्डः, कञ्चुकी, चिकुरः, भुजः;
विषधरः, विषमयः, विषदः, गरली, विषालुः, विषभृत्, विषवत्, विषजुष्टः;
These Also :
rattlesnake;