संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

विकल, विकलाङ्गिन् — यस्य हस्तः छिन्नः वा योग्यरूपेण कार्यं न करोति।; "विकलः पुरुषः मार्गे स्थित्वा भिक्षां याचति।" (adjective)