संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

रोधः — जलम् अवरोद्धुं दृढतायै वा भित्तेः समीपे व्यवस्थितं इष्टिकामृत्तिकादीनां समुदायः।; "जलप्लावने रोधः अपि अवासीदत्।" (noun)

रोधः — कस्यापि वस्तुनः स्थानस्य वा उन्नतः तटः।; "रोधसि गत्वा सा जले अकूर्दत्।" (noun)

रोधः — एकः नरकः ।; "रोधस्य उल्लेखः विष्णुपुराणे वर्तते" (noun)

रोधः — एकः पुरुषः ।; "रोधः शिवादिगणे परिगणितः" (noun)

Monier–Williams

रोधः — {rodhaḥ} in comp. for {rodhas}