संस्कृत — हिन्दी
रेफः — वर्णमालायाः सप्तविंशतितमः वर्णः यः स्पर्शोष्मयोः मध्यस्थत्वात् अन्तस्थः उच्यते।; "रेफस्य उच्चारणस्थानं मूर्द्धा अस्ति।" (noun)
इन्हें भी देखें :
चित्ररेफः;
भ्रमरः, द्विरेफः, मधुव्रतः, मधुकरः, मधुलिट्, मधुपः, अलिः, अली, पुष्पलिट्, भृङ्गः, षट्पदः, कलालापकः, शिलीमुखः, पुष्पन्धयः, मधुकृत्, द्विपः, भसरः, चञ्चरिकः, सुकाण्डी, मधुलोलुपः, मधुमारकः, इन्दिन्दिरः, मधुपरः, लम्बः, पुष्पकीटः, मधुसूदनः, भृङ्गराजः, मधुलेही, रेणुवासः, कामुकः, कलिङ्गपक्षी, मार्कवः, भृङ्गरजः, अङ्गार्कः, भृङ्गारः;
अधम, प्रतिकृष्ट, अवमः, निकृष्ट, अर्वा, रेफः, याप्यः, कुत्सितः, अवद्यः, कुपूयः, खेटः, गर्ह्यः, अणकः, रेपः, अरमः, आणकः, अनकः;
शरेफः;