संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

मुद्, प्रमुद् — इष्टानुभूत्या हर्षानुभूत्यनुकूलः व्यापारः।; "अत्र सुखकारकम् ऋतुम् अनुभूय मम हृदयं मोदते।" (verb)