संस्‍कृतशब्‍दकोशः

प्रौढिः

प्रौढ़ता

maturity

संस्कृत — हिन्दी

प्रौढिः — परिपक्वस्य अवस्था भावो वा।; "तस्य मानसिकी प्रौढिः वयसः अनुसारं नास्ति।" (noun)