संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

प्रहारिन्, प्रहारक — यः प्रहारं करोति।; "प्रहारिणा पुरुषेण पृष्ठतः प्रहारं कृत्वा श्यामः अचेतः कृतः।" (adjective)