संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

दुन्दुभिः — दैत्यविशेषः यः महिषस्य रूपेण आसीत्।; "दुन्दुभिं वाली जघान।" (noun)

दुन्दुभिः — एकः संवत्सरः ।; "दुन्दिभिः इति संवत्सरः क्रौञ्चद्वीपे वर्तते" (noun)

दुन्दुभिः — एका गन्धर्वी ।; "दुन्दुभेः उल्लेखः महाभारते वर्तते" (noun)

दुन्दुभिः — एकः पुरुषः ।; "दुन्दुभिः अन्धकस्य पुत्रः अस्ति" (noun)

दुन्दुभिः — एकः संवत्सरः ।; "बृहस्पतेः षष्टिसंवत्सरेषु 56 संवत्सरः दुन्दुभिः इति अस्ति" (noun)