संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

संस्कृत — हिन्दी

दिवान्ध — दिने यः द्रष्टुं न शक्नोति।; "दिवान्धः मनुष्यः लघुमञ्चके तूष्णीम् उपविष्टः।" (adjective)

Monier–Williams

दिवान्ध — {"ṣndha} ({vân} ), mfn. blind by day, m. an owl##({ā}), f. a kind of bird (= {valgulā})

दिवान्ध — {"ṣndha} ({vân} ), mfn. blind by day, m. an owl##({ā}), f. a kind of bird (= {valgulā})

इन्हें भी देखें : दिवान्धकी; उलूकः, ऊलूकः, पेचकः, कौशिकः, वायसारातिः, दिवान्धः, दिवाभीतः, निशाटः, नक्तञ्चरः, निशादर्शी, नक्तचारू, रजनीचरः, काकभीरुः, कावरुकः, घूकः, वक्रनासिका, रक्तनासिकः;

नूतन प्रश्न