संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : गुह

गुह

शिवपुत्र कार्तिकेय, स्कंद

name of kartikey

शब्द-भेद : पुं.

Monier–Williams

गुह — {guha} m. (g. {aśmâdi}) 'reared in a secret place', N. of Skanda (the god##) iii, ix, xiii 10478 &c##N. of Śiva xiii, 1263##of Vishṇu##of a king of the Nishādas (friend of Rāma) i f. vi iv, 60/7##N. belonging to persons of the writer caste##a horse ('a swift horse' )##m. pl., N. of a people in the south of India xii, 7559##(2. {gúhā}), f. (gaṇas {vṛṣâdi} and {bhidâdi}) a hiding-place, cave, cavern xxx, 16 i &c. (ifc. f. {ā} i, 7 and 10)##(fig.) the heart iii, 20 xii ii, 9, 24##Hemionitis cordifolia i, 19, 27 ; v, 7, 1 (cf. {prati-g})##Desmodium gangeticum##(3. {gúhā}), Ved. instr. ind. in a hiding-place, in secret, secretly (opposed to {āvís}, and especially with √{dhā}, {ni-√dhā}, √{kṛ}, 'to conceal, remove') xi, xiii

इन्हें भी देखें : अतिगुहा; अपगुह्; अवगुह्; उद्गुह्; उपगुह्; उपगुह्य; काकगुह; गिरिगुहा; गोपनम्, गुहनम्, निगुहनम्, छादनम्; आच्छादनम्, समाच्छादनम्, संवरणम्, गुहनम्, निगुहनम्, आवरणम्, अपवारणम्; वज्रनाभः; व्याघ्रः, शार्दूलः, द्वीपी, चित्रकः, व्याडः, हिंस्रकः, कर्वरः, गुहाशयः, पृदाकुः, जिह्वापः, तीक्ष्णदंष्ट्रः, नखायुधः, नखरायुधः, पञ्चनखः, पुण्डरीकः, भयानकः, भीरुः, मरुवकः, मृगपतिः, मृगराट्, मृगेन्द्रः, वनश्वः, विचित्राङ्गः, व्यालः, हस्तिकक्ष्यः, हिंसारुः, हिंसीरः, हुण्डः;