संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : क्षेत्रिन्

Monier–Williams

क्षेत्रिन् — {kṣetrin} mfn. owning a field, cultivating land, agricultural W##({ī}), m. the owner of a field Mn. ix, 51 f. Yājñ. ii, 161 (cf. also {a-kṣ})##an agriculturist, husbandman L##a husband Mn. ix, 32 Śak. v##the soul Bhag. xiii, 33##({iṇī}), f. Rubia Munjista L

इन्हें भी देखें : अक्षेत्रिन्; कुरुक्षेत्रिन्; गृहक्षेत्रिन्; ग्रहक्षेत्रिन्;