संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : क्रन्द्

Monier–Williams

क्रन्द् — {krand} cl. 1 . P. Ā. {krándati}, {krandate} (v. l. {kradate} fr. √{krad} Dhātup##Subj. {krándat}##impf. {krandat} and {ákrandat}##aor. 2. sg. {kradas}, {cakradas}, and {ákrān}, 3. sg. {akrān} and {ákrān}##{akrandīt} Pāṇ. 7-4, 65 Kāś##p. {krándat}), to neigh (as a horse), roar (metaphorically applied to the clouds and to wind and water) RV. VS. ŚBr. vi##to creak (as a wheel) ŚBr. xi##to sound, make a noise Ratnâv##to cry piteously, weep, lament, grieve, be confused with sorrow RV. x, 95, 13 MBh. &c##to call out piteously to any one (acc.) Kathās. (perf. {cakranda}) MārkP.: Caus. {krandayati} (aor. {ácikradat}, 3. pl. {dan}), to cause to roar RV. VS. AV##to cause to weep or lament Suśr##to roar, rave RV. VS. AV##to neigh after (acc.) RV. ix, 67, 4 and x, 96, 10: Intens. P. {kánikrantti} (Ā. {ntte} AdbhBr##p. {kánikradat}, once {kánikrat} RV. ix, 63, 20##p. Ā. {kanikradyámana} ŚBr. vi), to neigh, roar, rave, cry out RV. AV##to creak, crackle RV. ; [ {gre1ta}, 'to lament.']

इन्हें भी देखें : अनुक्रन्द्; अभिक्रन्द्; अभ्यवक्रन्द्; अवक्रन्द्; आक्रन्द्; क्रन्द्य; निक्रन्द्; परिक्रन्द्; क्रन्द्, आक्रन्द्, रुद्, प्ररुद्, परिदेव्, विलप्, क्रुश्, विक्रुश्, परिक्रुश्; रुद्, प्ररुद्, क्रन्द्, क्रुश्, आक्रुश्, अभिक्रुश्, आक्रन्द्, परिदेव्, लप्, विलप्, अश्रूणि पात्, अश्रूणि मुच्, अश्रूणि सृज्, रट्;