संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : कमण्डलु

Monier–Williams

कमण्डलु — {kamaṇḍalu} {us}, {u} m. n. (in the Veda {ūs} f. according to Pāṇ. 4-1, 71) a gourd or vessel made of wood or earth used for water (by ascetics and religious students), a water-jar MBh. BhP. Yājñ. &c##a kind of animal ĀśvŚr##({us}), m. Ficus Infectoria L##({ūs}), f. a kind of animal Pāṇ. 4-1, 72

इन्हें भी देखें : उदकमण्डलु; दण्डकमण्डलु; तीर्थकमण्डलु; मज्जय, निमज्जय, अवगाहय, विगाहय, अभिप्रगाहय, आप्लावय; कमण्डलुः;