संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : कङ्क

कङ्क

श्वेत चील‚ बगला‚

white vulture, heron,

शब्द-भेद : पुं.

वर्ग :

Monier–Williams

कङ्क — {kaṅká} m. (fr. the above according to T.), a heron (the first heron is supposed to be a son of Surasā MBh. i, 2633) VS. xxiv, 31 SV. MBh. Mṛicch. &c##a kind of mango L##N. of Yama L##of several men MBh. Hariv. BhP. &c##a N. assumed by Yudhishṭhira (before king Virāṭa, when in the disguise of a Brāhman) MBh. iv##a false or pretended Brāhman L##a man of the second or military tribe L##one of the eighteen divisions of the continent W##({ās}), m. pl., N. of a people MBh. BhP. VarBṛS##({ā}), f. a kind of sandal L##the scent of the lotus L##({ā} and {ī}), f. N. of a daughter of Ugrasena (and sister of Kaṅka) BhP. VP

इन्हें भी देखें : कङ्क्; कङ्कचित्; कङ्कतुण्ड; कङ्कत्रोट; कङ्कत्रोटि; कङ्कपत्त्र; कङ्कपत्त्रिन्; कङ्कपर्वन्; धनस्यूतः; किङ्किणी, क्षुद्रघण्टिका, कङ्कणी, किङ्किणिका, किङ्किणिः, किङ्किणीका, कङ्कणिका, क्षुद्रघण्टी, क्षुद्रिका, प्रतिसरा, घर्घरी; सन्दशः, सन्दशकः, सन्दशका, कङ्कमुखम्; सन्दशकः, सन्दशका, कङ्कमुखम्;