संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उल्का

उल्का

टूटा तारा‚ काष्ठदीप‚ दीवट‚ ज्वाला‚ अग्नि

a fiery phenomenon in the sky, meteor, wooden lamp, blaze, fire

शब्द-भेद : स्‍त्री.

हिन्दी — अंग्रेजी

उल्का — falling star (Noun)

उल्का — meteor (Noun)

उल्का — shooting star (Noun)

संस्कृत — हिन्दी

उल्का — एकः व्याकरणः ।; "उल्का इति व्याकरणस्य वर्णनं कोशे वर्तते" (noun)

उल्का — एकं व्याकरणम् ।; "उल्कायाः उल्लेखः कोषे अस्ति" (noun)

English ↔ Hindi

shooting star — उल्का

falling star — उल्का

Monier–Williams

उल्का — {ulkā} f. (√{uṣ} Uṇ. iii, 42), a fiery phenomenon in the sky, a meteor, fire falling from heaven RV. iv, 4, 2 ; x, 68, 4 AV. xix, 9, 9 MBh. Yājñ. Suśr. &c##a firebrand, dry grass &c. set on fire, a torch ŚBr. v R. Kathās. &c##(in astrol.) one of the eight principal Daśās or aspect of planets indicating the fate of men, Jyotisha (T.)##N. of a grammar

इन्हें भी देखें : उल्काचक्र; उल्काजिह्व; उल्काधारिन्; उल्कानवमी; उल्काव्रत; उल्कानिर्हत; उल्कामालिन्; उल्कामुख; उल्कामुख-प्रेतः; उल्कापातः; उत्तालः, उल्कामुखः, कपिः, कीशः, झम्पाकः, झम्पारुः, पिङ्गाक्षः, पिङ्गलः, वनौकः; उल्काश्म;