संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उपघात

Monier–Williams

उपघात — {upa-ghāta} m. (fr. {upa-√han}, q.v.), a stroke, hurt, violation##injury, damage, offence, wrong MBh. R. Mn. Śak. &c##weakness, sickness, disease, morbid affection (cf. {puṃstvôpa}, {svarôpa}) Suśr##a kind of oblation or sacrifice Gṛihyās. ii, 7

उपघात — {upa-ghāta} &c. p. 197, col. 1

इन्हें भी देखें : उपघातक; उपघातम्; उपघातिन्; आक्रमणम्, आघातः, अभ्याघातः, उपघातः; आक्रमणम्, अभ्याघातः, आघातः, उपघातः; उपघातः; आक्रमणम्, अभियोगः, अवगोरणम्, अभ्याघातः, आघातः, उपघातः; व्याधिः, गदः, आमयः, अपाटवः, आमः, आतङ्कः, भयः, उपघातः, भङ्गः, अर्तिः, रुक्, रुजा, उपतापः; उपयामम्; उपयामः;