संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उपकृतिन्

उपकृतिन् — {upakṛtin} mfn. one who has done or does a favour, a helper &c., g. {iṣṭâdi} Pāṇ. 5-2, 88

संस्‍कृतशब्‍दकोशः