संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : आरुह्

संस्कृत — हिन्दी

आरुह् — आरोहणानुकूलव्यापारः।; "पितामहः वेगेन सोपानम् आरोहति।" (verb)

आरुह् — वाहनादिषु आसनानुकूलः व्यापारः।; "राजा अश्वम् आरोहत्।" (verb)

Monier–Williams

आरुह् — {ā-√ruh} P. {-rohati} (aor. {-rukṣat} and Ved. {-ruhat} [ 3-1, 59]##Inf. {-rúham} x, 44, 6), Ā. (2. sg. {ā-rohase} i, 51, 12) to ascend, mount, bestride, rise up &c##to arise, come off, result &c##to venture upon, undertake##to attain, gain &c.: Caus. {-rohayati} & {-ropayati}, to cause to mount or ascend##to raise &c##to string (a bow) &c##to cause to grow##to plant &c##to place, deposit, fasten##to produce, cause, effect##to attribute &c.: Desid. P. {-rurukṣati}, to wish to ascend or mount

आरुह् — {ā-rúh} mfn. ifc. ascending i, 124, 7##({k}), f. excrescence, shoot (of a plant) xiii, 1, 9

इन्हें भी देखें : आरुह्य; सगरमाथा-पर्वतः, सगरमाथा, एवरेस्टः, एवरेस्टपर्वतः; शैलाटः, पर्वतारोही, पुलिन्दः, पार्वतीयः; त्रिचक्रिका; कलभः, करभः; आम्रातकः, पीतनः, कपीतनः, वर्षपाकी, पीतनकः, कपिचूडा, अम्रवाटिकः, भृङ्गीफलः, रसाढ्यः, तनुक्षीरः, कपिप्रियः, अम्बरातकः, अम्बरीयः, कपिचूडः, आम्रावर्तः; आक्रम्, अध्याक्रम्, प्रक्रम्, विक्रम्, व्यतिव्रज्, आरुह्, अध्यारुह्; अश्वारोहणम्; दोलाय, आन्दोलय, हिन्दोलय, अन्दोलय, दोलय, हिल्लोलय, उद्भ्रामय, खेल्, आव्यध्, इष्, ईङ्ख्, उदिङ्ग्, प्रेङ्ख्;