संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : आघातः

आघातः

चोट‚ प्रहार‚ घाव

striking, blow, wound

विवरणम् : हन् हिंसायाम्

शब्द-भेद : पुं.

वर्ग :

आघातः — गमनसमये शरीरभागस्य केनचित् वस्तुना हननम्।; "गमनसमये पाषाणेन आघातः जातः।" (noun)

आघातः — मृदङ्गादिषु हस्तेन क्रियमाणं ताडनम्।; "तस्य बलपूर्णेन आघातेन ऊर्ध्वकः भग्नः जातः।" (noun)

इन्हें भी देखें : व्यवधानम्, अवरोधः; आघातित; आक्रमणम्, आघातः, अभ्याघातः, उपघातः; आक्रमणम्, अभ्याघातः, आघातः, उपघातः; व्याघातः; उपघातः; दंशः, ग्रासः, दंशनम्, दंशितम्; दादरा;

संस्‍कृतशब्‍दकोशः