संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

अवीचिः — नरकविशेषः।; "दानधनादीनां व्यवहारे असत्यं साक्ष्यं यः करोति सः अवीचिं प्राप्नोति।" (noun)