संस्‍कृतशब्‍दकोशः

अविभक्त

न बटा हुआ, जो टूटा न हो, अविभाजित, संपूर्ण

entire, whole, undivided, unbroken

हिन्दी — अंग्रेजी

अविभक्त — unbroken (Adjective)

अविभक्त — undivided (Adjective)

अविभक्त — unshared (Adjective)

संस्कृत — हिन्दी

अविभक्त — यत् न विभक्तं यस्य विभाजनं च न कृतम्।; "मण्डलाधिकारी अविभक्तस्य भूमिखण्डस्य विभाजनस्य निर्देशं दत्तवान्।" (adjective)

Monier–Williams

अविभक्त — {a-vibhakta} mfn. undivided Lāṭy. Bhag. xii, 16 Rājat##'not shared', {-tva} un-separated, Joint (as co-heirs who have not divided their inheritance) Mn. ix, 215 BhP