हिन्दी — अंग्रेजी
अवबोध — theological (Adjective)
अवबोध — wisdom (Noun)
Monier–Williams
अवबोध — {ava-bodha} m. waking, being awake Bhag. vi, 17 Kum. ii, 8##perception, knowledge Ragh. vii, 38, &c., faculty of being resolute in judgment or action {Comm.} BhP., teaching L
इन्हें भी देखें :
अवबोधक;
अवबोधन;
अवबोधनीय;
अवबोधित;
अन्तर्गतमनस्;
अवबोधनम्;
दशसहस्रम्, अयुतम्, १००००;
अवबोधः, अनुबोधः;
अनुभू, प्रती;
प्रबोधय, अवबोधय;
अनुभू, विभू;
अध्यापकः, गुरुः, आचार्यः, शिक्षकः, अवबोधकः;
These Also :
perception;
perceptiveness;
perceptivity;
knowledge;
theological;
wisdom;