संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

Monier–Williams

अमु — {amu} a pronom. base, used in the declension of the pronom. {adás}, that (e.g. acc. {amúm}, {amūm}##instr. {amunā}, {amuyā}##dat. {amúṣmai}, {amuṣyai}, &c.)

इन्हें भी देखें : अमुवत्; अमुक; अमुतस्; अमुत्र; अमुत्रभूय; अमुत्रार्थम्; अमुथा; अमुन्या; अमुक्तता; अमुष्यपुत्रः, कुलीनः; अमुक्तिः; अमुक्त;

These Also : unprintable; unsheared; such-and-such; unshorn; precious; presbyopia; secondary; so and so; such and such;

नूतन प्रश्न