संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अथर्व

अथर्व — nane of fourth veda, auspicious, lucky, rejoicing (Noun)

अथर्व — son (Noun)

अथर्व — एकः महर्षिः यः ब्रह्मणः ज्येष्ठपुत्रः आसीत्।; "ब्रह्मा अथर्वणं ब्रह्मविद्याम् उपदिष्टवान्।" (noun)

अथर्व — {atharva} (in comp. for {atharvan})

अथर्व — {atharva} m. N. of Brahmā's eldest son (to whom he revealed the Brahma-vidyā) MuṇḍUp

इन्हें भी देखें : अथर्वन्; अथर्वभूत; अथर्ववत्; अथर्वविद्; अथर्ववेद; अथर्वशिखा; अथर्वशिरस्; अथर्वहृदय; आथर्वणः; अमृतबिन्दूपनिषद्; शान्तिः; शान्ता;

These Also : nane of fourth veda, auspicious, lucky, rejoicing; son;

संस्‍कृतशब्‍दकोशः